www.parowozy.com.pl

krzychu12231

Dokładnie tego się domyślałem ale wolałem żeby wypowiedział się ktoś kogo wiedza nie jest oparta na domysłach. No czyli w tej chwili się Wolsztyn (jak i Chabówka) zaczną zwijać bo nie wyobrażam sobie funkcjonowania Wolsztyna przy rewizjach co rok, skoro przy 2 latach wszystko się sypie. Tak że jak najprędzej do Wolsztyna robić ostatnie zdjęcia...

Kucyk

Kolega Krzychu widzi oczami wyobraźni jak Wolsztyn i Chabówka niedługo zaczną zwijać się przy rewizjach co rok, skoro przy 2 latach wszystko się sypie.

Nie sądzę że zwiększenie częstotliwości rewizji ma cokolwiek do „zwijania” czy „rozwijania” skansenów, gdyż przyczyna kiepskiej kondycji tkwi nie w maszynach a w ludziach, ale to już inny temat.

Czym jest rewizja zewnętrzna kotła parowozowego?

Niektórzy myślą że jest to niezmiernie trudna, pracochłonna i ogromnie kosztowna czynność. Niestety nic z tych rzeczy. Jest ona o wiele prostsza do wykonania od zwykłego przeglądu okresowego, z resztą podczas którego się ją przeprowadza.

Jak to wygląda w rzeczywistości?
Rewizja zewnętrzna składa się z trzech etapów i wymaga trzech dni i trzech wizyt inspektora TDT.
Otóż najpierw kocioł się przygotowuje do oględzin wnętrza: opróżnia z wody następnie otwiera wyczystki a czasem zbieralnik pary i za pomocą strumienia wody wymywa się na zewnątrz zgromadzony szlam i oskrobany ze ścian kamień kotłowy. Inspektor przyjeżdża i za pomocą latarki, lusterka a obecnie coraz częściej endoskopu zagląda do wewnątrz sprawdzając stan elementów od strony wody. Zwyczajowo nazywa się to „prześwietlaniem” kotła a to ze względu na stosowany dawniej system w którym wprowadzało się do wnętrza żarówkę na długim trzonku aby oświetlić oglądane zakamarki. Po tych czynnościach inspektor sporządza protokół zawierający (w przypadku braku zastrzeżeń) polecenie przygotowania kotła do próby szczelności. Przygotowanie obejmuje także wymianę zerwanych i zagłuszonych zespórek oraz przewiercenie (oczyszczenie) wszystkich zespórkowych otworów kontrolnych.

Drugim etapem jest owa próba szczelności: kocioł po zamknięciu włazów i wyczystek oraz uszczelnieniu osprzętu napełnia się wodą na full i na polecenie inspektora podnosi się w nim, tłocząc wodę, stopniowo ciśnienie do wysokości roboczego - tym się próba szczelności różni od próby wodnej że tu stosuje się tylko nacisk na jaki zbudowany jest kocioł, zaś przy próbie wodnej, wykonywanej przy rewizji wewnętrznej, daje się ciśnienie maksymalne powiększone o 25%.
Inspektor bada kocioł pozostający pod ciśnieniem wyszukując nieszczelności oraz odkształceń blach. Badanie obejmuje skrzynię ogniową, szwy, walczak, dymnicę i osprzęt. Inspektorzy nie za bardzo lubią to badanie, bo muszą włazić do pieca i do dymnicy...
Po badaniu znów sporządzany jest protokół który może nakazywać usunięcie nieprawidłowości i upoważnienie do przygotowanie kotła do próby na gorąco.

Trzeciego dnia odbywa się próba na gorąco podczas której inspektor znów ogląda kocioł tym razem będący pod parą, zwłaszcza skrzynię ogniową. Po czym następuje próba działania przyrządów zasilających, przedmuchanie wodowskazów i regulacja zaworów bezpieczeństwa.

Taka jest teoria, zaś w praktyce najczęściej inspektor przyjeżdża od razu do rozpalonego parowozu i na podstawie pobieżnych oględzin stwierdza (bo wystarczy mieć do tego dobre ucho, wszak para uchodząc przez nieszczelności syczy, a lejąca się woda plumka) czy jest sens zaglądania i robienia próby szczelności. Po czym robi sobie trzy fotki z parowozem w tel do rodzinnego albumu.

Powiem tak: z doświadczenia wiem że cichy, szczelny, zadbany parowóz nigdy nie kusi inspektora aby go dokładnie prześwietlać, w odróżnieniu do lejącego jak dziurawe wiadro. Ale to już inna historia.

Na koniec badań inspektor wydaje decyzję zezwalającą (bądź nie zezwalającą) na eksploatację kotła z podaniem kolejnego terminu badania który zawsze jest podawany w formie miesiąca i roku następnego badania.

Po tym wszystkim inspektor lubi wypić wódeczki i zagryźć łososiem wędzonym i w ten sposób należy zawsze go ugościć.

To tyle o rewizjach zewnętrznych.

ty45408

Szepol

Jak dla mnie wypowiedź Filipa jest równie bezsensowna. Jak ktoś już słusznie zauważył w czasach PRL, w których całe PKP było niesamowitą tajemnicą, terminy rewizji widniały na budkach. Wydawało mi się, że jest to do dziś kultywowane.
Jeżeli termin rewizji parowozu w Wolsztynie, który jest przynajmniej w teorii nastawiony na turystykę, takie rzeczy zaczynają być tajemnicą przedsiębiorstwa to już nie wiem co nią nie jest. Ciekawe, czy doczekamy się czasów w których numer kolejowy parowozu będzie tajemnicą? Very Happy

Całe szczęście, że są takie osoby na tym forum jak Kucyk, które w ciekawy i zupełnie przystępny sposób nawet dla zupełnych ignorantów techniki parowozowej potrafią przekazać swoją "tajemną" wiedzę Very Happy

Kucyk naprawdę dobra robota Smile

Kucyk

Bardzo dziękuję Koledze Szepolowi za miłe słowa, tym bardziej że moim celem uczestnictwa w owym zacnym forum jest przekazanie terortycznej i praktycznej wiedzy z zakresu eksploatacji parowozów którą na przestrzeni ponad dwudziestu lat zebrałem. Uważam że jeśli będzie ona zamknięta w moim umyśle to na niewiele się przyda nawet mi samemu, gdyż obecnie czynne parowozy można policzyć na palcach swych rąk nie mówiąc już o coraz mniejszej grupie ludzi którzy je znają i... szanują.
Zatem szanowni użytkownicy tego forum: nie chcę zabrzmieć dziwkarsko, ale korzystajcie ze mnie kiedy chcecie.

A co do "tajemnicy" terminów rewizji to polecam postąpić tak:

1. Kupujemy 2 kilo bananów i torbę ziemi do kwiatów.
2. Banany obieramy i miażdżymy dokładnie.
3. Do masy bananowej dodajemy stopniowo ziemię do uzyskania konsystencji twardego ciasta.
4. Lepimy równą kulę.
5. Wchodzimy do budki parowozu którego termin rewizji chcemy poznać i kładziemy kulę na siedzenie maszynisty.
6. Kiedy maszyniści wejdą do budki i zobaczą kulę powiedzą: - O, jaka wielka kula z ziemi i bananów! I będą ją oglądać.
7. Wy, wykorzystując odwrócenie uwagi obsługi, w tym czasie przeczytajcie datę wybitą na umieszczonej na stojaku kotła tabliczce z napisem: ostatnia próba wodna. Od tej daty można śmiało liczyć kolejne coroczne rewizje zewnętrzne, ale przede wszystkim określić kiedy skończy się termin rewizji wewnętrznej który zazwyczaj po sześciu latach od owej daty uśmierca parowóz.

Prawda że proste?

CarnageLink

Dziękuję kolego Kucyk za instrukcję i podziw dla Ciebie za wiedzę. Lecz z niej za bardzo nie skorzystam. Widzę, że kolega jest dobrze zorientowany. Według mnie kolega powinien częściej dzielić się swoją wiedzą z forumowiczami. To jak kolega opisał opis rewizji zewnętrznej, to teraz czas na naprawę średnią, główną i rewizję wewnętrzną, a także przegląd kontrolny. Im więcej kolega opisze, tym więcej ludzi będzie wiedziała czym są różne sytuacje. Jeszcze raz gratuluję za to, że kolega jest taki dobrze przygotowany.

Ty45-6

How is it going with the Ol49-23?

kaufmann

Ktoś się orientuje dlaczego ściągneli z Leszna Ol49-7?

Raczek

Być może dlatego, że zakłady w Lesznie mają być zamknięte, więc lepiej niech już stoi w Wolsztynie. Aczkolwiek nie wiem na ile ta informacja o zamknięciu jest prawdziwa, dobrze jakby ktoś zorientowany to zweryfikował.

Wojt7 · Dołączył: 11 Mar 2012 Posty: 17 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Ma ktoś z was jakieś dokładniejsze informacje w sprawie transportu Pt47-65 (kiedy, o której godzinie)?

maly97

23 sierpnia
Sorki 22 sierpnia Laughing

Pitras

Czy w Chabówce już trwają jakieś prace przy Pt 47-65? Czy tylko przetransportowali ją tam i stoi?

Ty51infy

Chabówka już kilka lat naprawia Okz32, Ty42-107, Tr12 jakoś niema efektów, to co będzie z Petą?

Łukasz G.

Śmiem zgadywać, że po prostu parowozy OKz32 i Ty42 są przygotowane do przeprowadzenia odbiorów i złożenia, tak by mogły zastąpić maszyny którym wyjdzie w najbliższym czasie rewizja kotła. Nie ma zapotrzebowania na raz na wiele sprawnych parowozów w Chabówce, a i moce przerobowe warsztatu nie nadążą w ciągłym utrzymywaniu pod parą pięciu - sześciu maszyn. Natomiast co do Tr12 to nie jest obecnie naprawiany, stoi odstawiony wśród innych eksponatów skansenu. A szkoda, bo akurat Tr12 i Ol12 obok siebie ładnie by się prezentowały. Acz są to parowozy nietypowe i o ile nie wyszła skrzynia ogniowa, to znów obręcze mogą być na wyczerpaniu, i nie ma przebacz.

bydgoszcz_waskotorowa

Dziś zerknąłem na daty upływu rewizji wolsztyńskich czajników i konkluzja jest taka, że z końcem bieżącego roku nie będzie na stanie ani jednego loka z ważną rewizją.

Ol49-59 - RZ do 2013-03-08, przedłużona o pół roku, najpóźniej do 2013-09-28
Ol49-69 - RW/RZ do 2012-12-31, przedłużone o rok, do 2013-12-31
Pt47-65 - jak wiadomo termin ukończenia NG przeciągnie się do pierwszego kwartału 2014.

W związku z tym pojawia się kilka pytań, na które - mam nadzieję - przynajmniej częściowo ktoś z Was zna odpowiedzi:

- czy fizycznie możliwe i realne jest (patrząc od strony przepisów i praktyki), że któraś z Oelek dostanie "wtórne" przedłużenie rewizji?
- czy Oelce 69 kończy się zarówno RW, jak i RZ, czy tylko RZ? Jak teraz wygląda ten temat w świetle zmienionych przepisów dozoru kotłów parowozowych?
- przy założeniu, że Oelki nie będą miały przedłużanej powtórnie rewizji, a Petucha przyjedzie dopiero na wiosnę, czy czasem nie kroi się jakiś transfer z Chabówki do planu na "załatanie dziury"?

Wiem, że to ostatnie pytanie może przywoływać ponownie negatywne emocje, ale moje pytanie wypływa z czystej ciekawości. Żeby było jasne - nie jestem zwolennikiem takiego rozwiązania.